ارزیابی ضخامت استخوان کورتیکال ناحیه کام سخت با استفاده از تصاویر cbct جهت قرارگیری مینی ایمپلنت

مقدمه: استخوان کام در بسیاری از موارد به عنوان محل جاگذاری مینی ایمپلنت به کار گرفته شده و همزمان ضخامت استخوان کورتیکال کام و بافت نرم آن فاکتورهای اساسی در تعیین موقعیت جایگذاری مینی ایمپلنت می باشند. تحقیق حاضر با هدف تعیین مقادیر ضخامت استخوان کورتیکال با استفاده از تصاویر cone-beam computed tomography (cbct) انجام شد. مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی-تحلیلی،150 تصویر cbct از مردان و زنان در دو گروه سنی 40-19 سال و 18-8 سال انتخاب و ارزیابی شدند. ضخامت استخوان کورتیکال در 8 مقطع کرونالی از تصاویر (در فواصل 3 میلی متری از خلف سوراخ انسیزیو) در نواحی صفر(میدلاین)، 3 و 6 میلی متری لترالی نسبت به میدلاین کام با استفاده از نرم افزار on demand 3d اندازه گیری گردید. داده ها در دو جنس و دو گروه سنی با آزمون تی مستقل و در نواحی قدامی، میانی و خلفی کام با آزمون repeated measurement anova مورد مقایسه قرار گرفتند(05/0=α). یافته ها: میانگین ضخامت استخوان کورتیکال در ناحیه ی قدام معادل 28/0±38/1 میلی متر؛ در ناحیه ی میانی برابر 33/0±1/1 میلی متر و در ناحیه ی خلف برابر 43/0±16/1 میلی متر بود (001/0p<). این ضخامت در 3 میلی متری میدلاین در مردان به صورت معنی داری بیشتر از زنان  (001/0p<)و در گروه سنی 40-19 سال به صورت معنی داری بیشتر از گروه سنی 18-8 سال به دست آمد (03/0p<). تفاوت معنی داری بین دو گروه سنی و جنسی از نظر ضخامت استخوان کورتیکال در روی میدلاین و 6 میلی متری میدلاین مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، ناحیه ی قدام کام ضخیم ترین استخوان کورتیکال را دارد ولی جاگذاری مینی ایمپلنت ها در ناحیه ی خلف نیز به دلیل داشتن ضخامت کافی امکان پذیر می باشد.